Het is bijna zover!

Vanmorgen een berichtje van Ria: de huidige huurders zijn vanwege familieomstandigheden eerder vertrokken, jullie kunnen vanmiddag al terecht! Natuurlijk heel sneu voor deze mensen, maar wij hebben daardoor een vroege start van de vakantie.

Tsja, dat zou heerlijk zijn, vanmiddag al naar de Bosrand, maar deze x zit onze Bosrand week aan het begin van mijn vrije dagen. Dat houdt in, dat ik morgen, vrijdag, nog moet werken. En een collega die het van me over kan nemen is er niet, want die is nù met vakantie. Die start maandag weer. We lossen elkaar af, zogezegd.

Maar we gaan morgenavond na het eten gelijk weg, dat is ook al heerlijk, want dan kunnen we zaterdag gelijk op de fiets stappen!

Dus vandaag nog even de was weg werken, appeltaarten bakken, en alvast zoveel mogelijk inpakken. Weliswaar zijn Noah en Finn nu hier, maar die bezorgen oma weinig last. Noah doet nog 2 dutjes per dag, en Finn is heerlijk aan het spelen. Martin is ook druk om alle klusjes af te maken, en doet morgenmiddag even een powernap, zodat hij fris aan de rit naar Garderen kan beginnen. Want dat is toch een rit van ruim een uur. Ik zie nu gewoonweg allemaal besmuikte gezichten, die zeggen, dat is toch niets, 1 uur rijden. Natuurlijk, alles is relatief, maar als je normaal hooguit een ritje Alkmaar doet, is Garderen echt wel ver!

Hè, heerlijk, naar de paarse hei, we hebben er zo'n zin in!

Tot zaterdag!

Toch nog naar ijs van Co

Na rijp beraad door mij en Eveline hebben wij toch besloten om te gaan fietsen. Wij hebben de fietsen op de auto gezet en op naar Apeldoorn/ van der Valk Cantharel. Daar parkeer je zo fijn en kun je de toiletten gebruiken en wat over de datum fruit scoren, en als je dan om de beurt gaat dan heb je zo voldoende appels voor hete bliksem of zo. En for free!

Bij aankomst bleek er een zeg maar schilwachters huisje te staan met daar in jawel een schildwacht.

Goedemorgen, waar kan ik u mee helpen al kijkend op zijn lijstje of hij ons kenteken kon vinden.

Nou wij wilden hier parkeren, natuurlijk niet verteld van de toilet pauze's heen en terug en het eventueel te scoren fruit. Kortom daar wij ook niet konden vertellen dat onze Tesla opgeladen moest worden mochten wij dus omdraaien. Hij heeft wel keurig uitgelegd waar wij wel konden parkeren. En dat was een prachtige plek die ook nu bij ons op de favorieten lijst staat.

Fietsen van de drager, spullen in de tassen en gaan als de brandweer. Hier en daar weg afsluitingen allemaal mannetjes met walkie talkie's ( Hallo Piet er komen er 2 jou kant op die moeten naar Knooppunt 43) Rijdt u maar naar mijn collega, Bij Piet aangekomen stond hij breeduit voor nummer 96 dus wij konden alleen maar naar 43 anders hadden wij Piet plat gereden. Kortom de verkeersregelaars hadden het goed voor elkaar.

De navigatie ging weer via Eveline en haar papieren kaart. Na een kilometer of 12 stopte zij, kijk Mart hier gingen wij gisteren naar Kootwijk. Het was voor mij weer helemaal nieuw. Kijk daar is het wildscherm waar ik je knoop aangenaaid heb! Verhip, wat heeft die vrouw van mij toch een topografisch geheugen.

Door naar Hoenderloo want zonder IJs van Co op de Veluwe te zijn is een doodzonde. Zit ik onderweg op de gps te kijken, zie ik een cache voorbij komen. Ik roep Lien een cache! In de ankers en op zoek, (De hint was onder welke dennen boom). Het hele bos daar stond vol met die bomen.

Na 4 minuten een kreet van Moeders en ja zij had hem. Was nog een pracht van een schat, wij hem meteen gelogd dus die staat weer op onze lijst van 596 cache's gevonden in 9 jaar.

Voelde weer zo lekker dat wij op zoek gingen naar de volgende, helaas die hebben wij opgegeven, de hint was het prikt en het hangt richting greppel. Na een half uurtje de pijp aan maarten gegeven.

Het was op die plek echt te goor om verder te zoeken i.v.m het huidige natuur toilet.

Dan maar door naar Co, bij Co waren wij direct aan de beurt. Allebei een beker met ijs en aardbeien en ik natuurlijk een toefje slagroom. Inmiddels hadden wij ook al de eerste spatten geïncasseerd, dus jawel, we waren weer in Waterloo! Enfin, we hadden er al rekening mee gehouden, en zolang het bij wat spatten bleef, zagen we de fietstocht nog wel zitten. Eenmaal in het bos, maar even aan de soep, we waren toch wel een beetje koud geworden van het ijs! Stoeltjes uitgeklapt, en allebei een bagagedrager als tafeltje. Spatspatspat, het ging nu toch wel wat harder. Eveline heeft nog even de zak van onze Helinoxen gebruikt als luifeltje op haar hoofd, zodat de soep droog bleef, maar dat hielp niet voldoende, en zag er bovendien heel idioot uit. Kon geen foto maken, daar ik soep in mijn handen had. We hebben ons restaurant maar onder de bomen verplaatst, en daar de bui uit gezeten. Daar gingen we weer, naar Beekbergen, let op het woord bergen wat hier in verwerkt zit! Daar moest Eveline even de plaatselijke boekenwinkel plunderen, voor alle 6 de kleinkinderen moesten mooie kaarten gekocht worden. Door naar station Beekbergen, maar helaas, we wisten het eigenlijk ook wel, alles gesloten. Ook de zorgboerderij waar we even wilden kijken bleek gesloten, we moesten zelfs de route verleggen, maar dat stond gelukkig keurig aangegeven.

Bij het uitrijden van Beekbergen en eigenlijk aan het begin van het fiets pad het bos in, lonkte een prachtig geel gekleurde zwavelzwam. Dus in de ankers en even een paar plaatjes geschoten. Wij hebben hem niet meegenomen voor op de bbq, Je gaat er zo vreemd van praten namelijk. (suf lullen doe ik zonder zwam al). In Engeland is de zwavelzwam een gewaardeerde en veel gezochte consumptiepaddenstoel, getuige zijn bijnaam ‘Chicken of the woods’. De bijnaam refereert uiteraard niet aan zijn vorm maar aan zijn overeenkomst in smaak en draderige structuur van kippenvlees. De zwavelzwam wordt hier wel als vervanger voor kippenvlees in vegetarische recepten toegepast. In Nederland komt slechts één soort zwavelzwam voor, wereldwijd worden twaalf soorten onderscheiden. In de Verenigde Staten komen verschillende soorten van Laetiporus voor die nogal op elkaar lijken en in de volksmond allemaal Chicken of the woods worden genoemd.

De eetbaarheid van de zwavelzwam wordt in Nederland in twijfel getrokken. Er zijn namelijk een aantal gevallen bekend dat consumptie allergische reacties veroorzaakte. Jonge zwavelzwammen kunnen bepaalde alkaloïden bevatten. Het eten van jonge zwavelzwammen kan bij een gevoeligheid hiervoor leiden tot misselijkheid en duizeligheid. De zwavelzwam staat in Nederland daarom terecht te boek als een onbetrouwbare consumptiepaddenstoel. Dit in tegenstelling tot verschillende andere landen waar men het risico blijkbaar voor lief neemt.

Precies op tijd waren we weer bij Renate, die keurig op ons stond te wachten op de nieuw ontdekte parkeerplaats. De fietsen stonden nog niet op de auto, of de regen kwam nu echt los. Vandaar dat ik schrijf: precies op tijd. Met een leuke route, leve de papieren kaart van Eveline, en een stop bij de boer voor 20 eitjes, arriveerden we weer bij ons Eethuis. Waarom Lien zoveel eieren kocht weet ik niet, maar ik vermoedt dat ze lekkere bakplannen heeft als we weer thuis zijn! Enfin, de fietsen staan nog op de auto, morgen gaat het nog meer regenen, dus we gaan hiervandaan via Nunspeet, daar even brood halen, en Sara, voor jou heeft oma kwarkbolletjes besteld!, gelijk richting Krommenie. We hebben een prachtige week gehad!

Tot 29 augustus, dan zijn we weer op de Bosrand!

Bedankt voor het genieten van onze verhalen tot de volgende serie.

Martin & Eveline

Dag 6 Veluwe

Dag 6

Geen ijs van Co, maar Veluwse Verleiding!

Vanmorgen vertrokken we al bijtijds, na het nuttigen van een stevig ontbijt, vooral voor Mart, die at gebakken eieren met ham, ik at mijn vaste menu.

Het doel was IJs van Co in Hoenderloo. Echter, na onze stop bij het wildscherm, zo'n 15 km na de start, hebben we toch maar besloten om een wat vlakkere route te kiezen. De accu's gingen nogal snel namelijk. Ik moest nog wel even eerste hulp verlenen aan Mart zijn korte broek, de knoop was er afgevallen tijdens het plasmoment. Gelukkig heb ik een heel compact naai-etuitje in mijn handtas, dus het euvel was snel verlopen. Want ja, stel je voor dat zijn broek afzakt!

Dus we koersten niet meer zuidwaarts maar westwaarts. Daardoor kwamen we langs Radio Kootwijk. Wat is dat toch een bijzondere, maar ook heel mooie omgeving! Het fietspad loopt daar voor een deel over het oude talud van de spoorlijn die daar was neergelegd voor de aanleg van Radio Kootwijk. Toen we vlak bij het plaatsje Kootwijk waren, dus niet te verwarren met radio Kootwijk!, besloten we om nog iets verder door te rijden, naar Voorthuizen, want we hadden trek in een Zoete Lieve. Wij zeggen er dan nog Gerritje achter, maar dat moet dus niet. Het gaf wat verwarring bij de bakker, maar toen ik uitlegde wat ik bedoelde, een krentenbol met appelvulling, wist ze genoeg. Naast de Zoete Lieve lagen ook nog overheerlijk uitziende “gebakjes”. Wat zijn dat, was mijn vraag. Veluwse Verleiding, een soort krentenbol met een vulling van Zwitserse room, was de uitleg. Nou, doe daar ook maar 2 van. Toevallig hebben we 2 gebakvorkjes bij ons, om de watermeloen te nuttigen. In plaats van de meloen, hebben we op een bankje op de markt, de Verleiding opgegeten. Oeioeioei, dat was echt ontzettend lekker! Ben zomaar bang, dat die wel op ons Veluwse lekkere dingen lijstje komt.

Aldus gesterkt togen wij richting de Bosrand. Ho, stop, kersen te koop. Doe maar een kilo, kunnen we mooi pitten spugen onderweg! Na de Verleiding hadden we echter nog niet zo veel trek, dus na een paar proefkersen, besloten we om de kersen voor morgen te bewaren. Via Koudhoorn naar Garderen, een stukje waar we nog niet veel geweest zijn. Mart naar de Coop en ik nog even langs de kringloopwinkel. En op de parkeerplaats bij de Coop troffen we elkaar weer en zijn we samen op volle kracht, om de laatste restjes stroom op te maken, naar ons Eethuis gefietst. We hebben prei gegeten, met een sudderlapje, toe yoghurt met aardbeien en nu naar het nieuws kijken. We schijnen weer op vakantie te mogen van Mark. Nu, dat zijn we al hoor! En wat boffen we met het weer! Morgen wordt het wel minder, heb ik gezien. Enfin, Mart wil eventueel nog naar een kachelboer ergens in de Noord, en ik heb mijn knutselspullen nog niet aangeraakt, dus dat kan ik morgen gaan doen. Maar misschien valt het allemaal wel mee, we wachten het af.

Dag 5 de bolletjes route

Vanmorgen rustig aangedaan, een beetje het gebruikelijke ritueel. Behoorlijk aan het klungelen met de overvolle garmin gps etrex. Geprobeerd om het interne geheugen wat op te frissen, het geen wat dus mislukt is.

Ik heb dusdanig veel verwijdert, dat als ik hem nu op fiets monteer hij ons de hele weg naar het eethuis stuurt.

Gelukkig heeft Eveline altijd nog de papieren kaart voor op het stuur. Wat erg handig is voor als je nodig moet.

Via de romein naar Harderwijk om daar even auto bolletjes te halen voor het achter licht van Renate 12 v 5 w staat er op het defecte bolletje. Ja dat weet ik nu, maar niet in Harderwijk. Dus alle bolletjes maar meegenomen. De bruine hebben wij in het bos opgemaakt tijdens de lunch. Lekker soppen in de kippensoep. Men zal wel denken alweer kippensoep, jawel de grootste pan van thuis helemaal vol. Bevalt erg goed zo in de thermos en lekkerder dan zo'n zakje en dan met heet water aanlengen.

Na de lunch op naar Ermelo voor de boodschappen. Zomer zuurkool en prei. En nog diverse kringloop winkels af voor de echte highlights te scoren. Kortom bepakt en bezakt vertrokken wij weer uit Ermelo richting Putten. Wij hadden al bedacht om niet over de heide retour te gaan i.v.m. De vele stof wolken en de reuzel loopt uit de bekende plek met dit weer. Eveline haar super navigatie stuurde ons over paden die wij nog nooit gezien hadden. Nu kan dat natuurlijk, wij komen hier voor het 14e jaar.

Wij waren redelijk op tijd weer bij het Eethuis. Normaal is er altijd wel wat te rommelen op de camping. Maar in deze tijd moet wij allen op afstand blijven van elkaar. Wel weer leuk om op afstand naar iemand te kijken waar iets niet lukt.

Het diner was dus zoals jullie al gelezen hebben zomer zuurkool met ananas en diverse soorten van een beest en rozijnen. Pfff, het uitbuiken hebben wij met een wandeling langs de de uitgezaagde kunst route over de heide achter de camping gedaan. Daarna het toetje. En nu douchen en naar bed. Morgen staat ijs van co te Hoenderloo op het programma 60 km heen en weer. Welterusten allemaal

Groetjes,

Martin & Eveline

Dag 4 Veluwe

Dag 4 op de Veluwe: krakeling

Waarom heet dit verhaal krakeling? Nou, dat heeft niets met het koekje te maken, althans, niet om op te eten, we hadden brownies mee. Nee, die krakeling slaat op de vorm van ons rondje. En de kruising van de krakeling ligt vandaag in Elspeet.

We vertrokken voor ons doen nog al laat, tegen half 12. We hebben het namelijk lekker rustig aan gedaan vanmorgen, en toen we op het punt van vertrek stonden, dachten we, we drinken eerst maar thuis nog koffie.

Het rondje had ik zoveel mogelijk door het bos gepland, vanwege de voorspelde, en ook uitgekomen, hoge temperatuur en zonkracht. Het was ongeveer 50 km, en we hebben het bewust rustig aan gedaan, met voldoende stops. De eerste was bij Pieter en Margriet in de achtertuin. We weten uit ervaring dat zij geen bankjes in hun tuin hebben, dus onze luxe fauteuils kwamen goed van pas! Ook de 2e stop, in de buurt van Vaassen, hebben we onze stoeltjes goed gebruikt, we wilden namelijk graag naast een waterval(letje) zitten. We hadden zelf gemaakte kippensoep mee. Dat is erg lekker, alleen is het altijd lastig om alle ingrediënten goed gemengd te houden. Ondanks schudden, was onze 2e portie veel gevulder dan de 1e. Dat mocht de smaak niet drukken, we hebben gesmuld. Wandelaars die langs liepen, zeiden: we ruiken kippensoep. Dat klopt, die zitten wij te eten!

Via de Hanendorperweg en Gortel kwamen we weer terug bij Pieter en Margriet in de tuin. Een paar aardige klimmetjes, maar dus ook gemakkelijke afdalingen, en we waren weer terug in Elspeet. Aldaar op de Brink weer een stop, om wat te drinken en een brownie te eten. Alle mensen zeg, wat een drukte daar in Elspeet. Je zou denken dat het 't middelpunt van Nederland is, zoveel mensen als daar door heen lopen, fietsen en rijden met auto's en motoren. En allerlei andere voertuigen op 2 wielen, wat er tegenwoordig niet verzonnen wordt om je te verplaatsen. We hebben onze ogen uitgekeken. We vervolgden uiteindelijk onze weg, het koste nog moeite om ons los te rukken van alle taferelen. Via Uddel en de Paleisweg kwamen we in Garderen, en vandaar is het dan nog een klein stukje naar de Bosrand. Bij het Eethuis even lekker zitten uitblazen, en als diner hadden we de kliekjes van gisteren. Voor het toetje is Mart nog snel naar het Speuldje geracet om een beker ijs te halen. Met wat hagelslag er op, was het een feestelijk toetje.

Morgen maar eens zien wat groente te scoren, dan eten we weer een gewoon Hollands maaltje. De TV zegt dat het morgen wel 28 graden kan worden, dus dat beloofd weer wat! Plan is richting Harderwijk, en via Ermelo terug. Mart hoopt in een van beide plaatsen een nieuw bolletje voor ons achterlicht te kunnen kopen, toen hij gisteren met de auto naar de Chinees ging, zagen Floris en ik dat het linkerachterlicht het niet meer deed.

Dag 3 Veluwe

Met zoon Floris een fiets tocht.

Vandaag afgesproken dat Floris met zijn fiets op bezoek zou komen. Zo rond 11:30 zou hij op de Bosrand arriveren. Ik Mart dus, bepakt en bezakt al wachtend bij de ingang van de Bosrand maar om 11:30 geen Floris, nu is het aardig ingewikkeld om precies op tijd op een afstand van 100 km stipt op tijd te zijn.

Er zijn altijd een paar oude mensen zo als wij, die met een lekker gangetje op de kruis kontrol op de linker baan vertoeven.

Maar mijn wachten werd beloond na 10 minuten stond die dikke Volvo naast mij met jawel, een fiets achterop.

Eerst maar een parkeer kaartje gehaald. Het is gratis parkeren namelijk op de Bosrand. Na bezichtiging van ons Eethuis en de riante tuin, mooi aan de koffie met zelf gebakte koekjes van Mama Eveline.

Zo rond 13:15 met z'n 3en op de fiets gestapt koek en sopie mee voor de diverse stops, alle navigatie middelen op de zelfde route geprogrammeerd kortom er kon niets misgaan.

Eveline had weer een geweldige bijna wind vrije route uitgezet vanmorgen vroeg had zij de route al voor gereden en op de knel punten een stukje lint in de struiken gehangen. Dus Floris en ik hadden een makkie.

Daar wij mannen puur een hogere snelheid fietsen dan onze verzorgster ( Mama Eveline) hebben wij ongeveer 4 x een minuutje of 2 gewacht tot zij weer bij was.

Op de Lage Boeschoterweg richting Voorthuizen, Hadden wij alle 3 onze mondkapjes nodig ter voorkoming van stoflongen.

Onze eerste lunch stop hebben wij gehouden op de Veenhuizerveldweg helemaal volgens de maatregelen. Wij op het bankje wat daar stond en Floris op 1 van onze handige stoeltjes midden op het daar aanwezige veld.

Het was een geluk dat ik mijn werphengel mee had. Bolletje rookvlees er aan binden en uitgooien naar Floris. Met de limonade is dit mislukt.

Na de lunch onze route weer vervolgd, dit was echter nog een hele klus aangezien er andere weggebruikers de lintjes hadden meegenomen.

Na een uurtje en een km of 20 zag ik mijn ooghoek de schaapskooi, vanaf dat punt is het natuurlijk peanuts om weer op de Bosrand te komen. Er staan overal bordjes met linksaf of rechtsaf of recht door voor de Bosrand. En als je dan snakbar het speultje ruikt is het nog maar een klein stukkie.

Aangekomen bij het ons Eethuis, ons eerst ontdaan van toch wel klam geworden fiets kleding. Lekker potje thee gezet, nieuwe soort thee geen kleur maar wel smaak. Floris vroeg nog moet het zakje er nog in.

Zo rond 17:00 de Garderense chinees gebeld voor voer. Uiteraard alleen afhaal. Hoera, mag ik weer een keer met de auto rijden. U heeft om 17:45 nummel 48 dan kom alles goe. Ja ja.

Ik dus heen mij helemaal suf gezocht waar die chinees nu zit. Met als gevolg te laat jij nu nummel 98. Hij zegt maakt niet uit is zelfde. Maar goed dat ik een talenknobbel bezit was ik toch nog op tijd terug bij het Eethuis.

Lekker gegeten, en na de koffie is Floris weer naar Krommenie afgereisd.

Dag 2 Veluwe

Dag 2 Naar Nunspeet

Weer heerlijk geslapen in ons Eethuis! Standaard ontbijtje voor mij, en voor Mart een kom pap, zodat we aldus gesterkt, mooi op tijd de fietsen konden bestijgen om richting Nunspeet te gaan.

Op de rotonde in Nunspeet gingen we ieder ons weegs. Mart richting de serre-boer, waar hij voor de buurtjes even wat informatie zou opvragen, en ik ging boodschappen doen. Bij de bakker ging het vlotjes, ik was gelijk aan de beurt. Bij onze vaste notenwinkel duurde het wat langer, daar stond een rij buiten. Enfin, de pinda's zijn gescoord hoor! Toen voor Mart een pet. Dat viel nog niet mee, maar is uiteindelijk ook gelukt. Bij de Marktplaats winkel nog 2 mooie grote bekers gekocht, die had ik vergeten mee te nemen. 1 met koalabeertjes er op, en een met tulpen, narcissen en blauwe druifjes. Die moet als we weer thuis zijn, maar opgestuurd worden naar Jasmin, als real Dutch Design! Ook nog naar de Jumbo voor appelen, daar er bij de groenteboer een ellenlange rij stond. Jumbo was wel druk, maar daar ik alleen een zak appelen nodig had, stond ik al snel weer buiten. Je kan goed merken dat het morgen Pinksteren is, er wordt weer ingeslagen alsof men een week geen boodschappen kan doen.

We hadden een mooi bankje uitgezocht als meeting point, en ik was de eerste, Mart kwam na een kwartiertje. Samen geluncht met vers brood van Uniek, toen nog even snel naar de kringloop, die ging pas om 13 uur open. Daar nog een zogenaamde silly hat voor Mart gekocht. Want die arme kale bol van hem heeft het zwaar met deze zon. Op de fiets de pet, en bij het huisje de hoed.

Hoe zullen we terug fietsen? Mart wilde graag via het Beekhuizerzand, en dat vond ik ook een prima plan. Bij de molen van Hulshorst de meegebrachte koffie genuttigd, en bij het Beekhuizerzand appeltjes gegeten. Daar was het erg warm en zonnig, dus na een fotosessie zijn we snel verder gefietst. Langs de Leuvenumse beek zijn we weer thuis aangekomen. Mart is nog doorgefietst naar de Coop, en ik heb alle spullen/boodschappen opgeruimd.

Pannenkoeken gebakken, alles opgegeten! Dat gebeurd niet vaak, en nu maar even in de ruststand.

Morgen komt Floris bij ons buurten, gezellig. Hij neemt zijn fiets mee, dus we gaan een mooi rondje samenstellen voor morgen!

Oja, kijk goed naar de foto's, Mart heeft vandaag zijn nieuwe korte broek aan!

Dag 1 op de Veluwe, vliegen!

Dag 1 op de Veluwe

Gisteren onze tussenstop-dag/oppasdag in Krommenie. Gezellig met Finn en Noah, die beiden hebben genoten, en opa en oma niet minder. Finn zit het liefst zoveel mogelijk op de schommel, het zwembad had van hem ook wel gemogen, maar wij vonden het in eerste instantie nog te koud. En toen het echt lekker was, liep het al tegen half 5, dus dat vonden we de moeite niet meer. Als goedmakertje hebben we de waterbaan in elkaar gezet, maar die was niet zo leuk. Daar kan je namelijk niet zelf in plonzen! Noah heeft het grootste gedeelte van zijn dutjes in de wagen buiten gedaan, die sliep er goed van!

Nadat we de jongens naar huis hadden gebracht, zijn we druk bezig geweest met inpakken, de was wegwerken, en Mart met het helpen van de buren, die gaan een nieuwe schutting plaatsen, en zijn blij dat buurman enig inzicht heeft in dit soort materie.

Vanmorgen op tijd vertrokken, precies om half 10 draaiden we de provie op. De route was via de A9, daar de ring Noord gestremd was. De reis verliep gelukkig voorspoedig, er was veel verkeer op de weg, maar niet zo veel dat het vast liep. We waren een beetje bang voor drukte, omdat het Pinksterweekend is. We hadden om 12 uur een afspraak in Apeldoorn, we waren zo vroeg, dat we nog een mooie tussenstop konden maken bij het Kootwijkerzand. De ijsboer stond er ook, maar van ons geen klandizie, jaren terug daar eens een ijsje gekocht, dat doet nu nog pijn in onze portemonnee!

Met de hulp van de route planner kwamen we keurig op tijd aan bij de firma Finstral, alwaar wij uitleg zouden krijgen over onze nieuwe kunststof kozijnen, en vooral, een voordeur zouden uitzoeken. We werden uiterst vriendelijk geholpen, en om 13 uur zaten we in de auto, op naar vliegveld Teuge. Pardon, International Airport Teuge. Evert, je kunt daar je hart ophalen! Mart vraagt zich af, of jij met je Australische vliegbewijs, ook in Nederland mag vliegen?

Op het klootschiet-terrein er tegen over konden we de auto parkeren, fietsen eraf, koek en zopie in de tassen, onze stoeltjes in Mart zijn fietstassen, en hopla, rijden maar. Tot het eind van de start en landingsbaan, daar heeft Mart mooie plaatjes geschoten. Er liepen ook 4 ooievaars, die stonden daar kennelijk op hun vlucht te wachten. Ze wandelden tenminste zo de startbaan op! Uiteindelijk ons los kunnen rukken van de mooie taferelen, en op een zonnig plekje onze stoeltjes neergezet, en de lunch genuttigd. Via Twello met een mooie route weer terug naar de auto. Zelfs nog 2 kringloopwinkels aan gedaan, zodat Mart nu de trotse eigenaar is van een echte Esprit korte broek. Hij zal hem nodig hebben van de week!

Om 17 uur reden we de Bosrand op. We werden ontvangen door de dames Ria en Lisanne Toes, die we blij maakten met een echte Zaanse Duivenkater. https://nl.wikipedia.org/wiki/Duivekater Van bakken was tijdens onze tussenstop van 1 dag, niets gekomen en we nemen altijd wat lekkers mee voor de Toesjes. Natuurlijk hoeft dat niet, maar dat vinden we leuk. Nu maar hopen dat ze de duivekater lekker vinden!

Vlug ons Eethuis ingericht, en toen nog even buiten genoten van het mooie weer met een kopje thee. Daarna een Hollands maaltje met sudderlapjes, kant en klaar mee in de juspan, nieuwe aardappels en rode kool. Geen toetje, ik had geen yoghurt mee, maar we hadden tijdens de fietsroute al een boerenijsje gegeten.

Morgen naar Nunspeet, brood halen bij Uniek, en verder zien we wel hoe de dag, of te wel de fietsroute verloopt! In ieder geval korte broeken weer! En o ja, yoghurt halen!