martin-en-eveline-naar-zeeland.reismee.nl

Toch nog naar ijs van Co

Na rijp beraad door mij en Eveline hebben wij toch besloten om te gaan fietsen. Wij hebben de fietsen op de auto gezet en op naar Apeldoorn/ van der Valk Cantharel. Daar parkeer je zo fijn en kun je de toiletten gebruiken en wat over de datum fruit scoren, en als je dan om de beurt gaat dan heb je zo voldoende appels voor hete bliksem of zo. En for free!

Bij aankomst bleek er een zeg maar schilwachters huisje te staan met daar in jawel een schildwacht.

Goedemorgen, waar kan ik u mee helpen al kijkend op zijn lijstje of hij ons kenteken kon vinden.

Nou wij wilden hier parkeren, natuurlijk niet verteld van de toilet pauze's heen en terug en het eventueel te scoren fruit. Kortom daar wij ook niet konden vertellen dat onze Tesla opgeladen moest worden mochten wij dus omdraaien. Hij heeft wel keurig uitgelegd waar wij wel konden parkeren. En dat was een prachtige plek die ook nu bij ons op de favorieten lijst staat.


Fietsen van de drager, spullen in de tassen en gaan als de brandweer. Hier en daar weg afsluitingen allemaal mannetjes met walkie talkie's ( Hallo Piet er komen er 2 jou kant op die moeten naar Knooppunt 43) Rijdt u maar naar mijn collega, Bij Piet aangekomen stond hij breeduit voor nummer 96 dus wij konden alleen maar naar 43 anders hadden wij Piet plat gereden. Kortom de verkeersregelaars hadden het goed voor elkaar.

De navigatie ging weer via Eveline en haar papieren kaart. Na een kilometer of 12 stopte zij, kijk Mart hier gingen wij gisteren naar Kootwijk. Het was voor mij weer helemaal nieuw. Kijk daar is het wildscherm waar ik je knoop aangenaaid heb! Verhip, wat heeft die vrouw van mij toch een topografisch geheugen.

Door naar Hoenderloo want zonder IJs van Co op de Veluwe te zijn is een doodzonde. Zit ik onderweg op de gps te kijken, zie ik een cache voorbij komen. Ik roep Lien een cache! In de ankers en op zoek, (De hint was onder welke dennen boom). Het hele bos daar stond vol met die bomen.

Na 4 minuten een kreet van Moeders en ja zij had hem. Was nog een pracht van een schat, wij hem meteen gelogd dus die staat weer op onze lijst van 596 cache's gevonden in 9 jaar.

Voelde weer zo lekker dat wij op zoek gingen naar de volgende, helaas die hebben wij opgegeven, de hint was het prikt en het hangt richting greppel. Na een half uurtje de pijp aan maarten gegeven.

Het was op die plek echt te goor om verder te zoeken i.v.m het huidige natuur toilet.


Dan maar door naar Co, bij Co waren wij direct aan de beurt. Allebei een beker met ijs en aardbeien en ik natuurlijk een toefje slagroom. Inmiddels hadden wij ook al de eerste spatten geïncasseerd, dus jawel, we waren weer in Waterloo! Enfin, we hadden er al rekening mee gehouden, en zolang het bij wat spatten bleef, zagen we de fietstocht nog wel zitten. Eenmaal in het bos, maar even aan de soep, we waren toch wel een beetje koud geworden van het ijs! Stoeltjes uitgeklapt, en allebei een bagagedrager als tafeltje. Spatspatspat, het ging nu toch wel wat harder. Eveline heeft nog even de zak van onze Helinoxen gebruikt als luifeltje op haar hoofd, zodat de soep droog bleef, maar dat hielp niet voldoende, en zag er bovendien heel idioot uit. Kon geen foto maken, daar ik soep in mijn handen had. We hebben ons restaurant maar onder de bomen verplaatst, en daar de bui uit gezeten. Daar gingen we weer, naar Beekbergen, let op het woord bergen wat hier in verwerkt zit! Daar moest Eveline even de plaatselijke boekenwinkel plunderen, voor alle 6 de kleinkinderen moesten mooie kaarten gekocht worden. Door naar station Beekbergen, maar helaas, we wisten het eigenlijk ook wel, alles gesloten. Ook de zorgboerderij waar we even wilden kijken bleek gesloten, we moesten zelfs de route verleggen, maar dat stond gelukkig keurig aangegeven.

Bij het uitrijden van Beekbergen en eigenlijk aan het begin van het fiets pad het bos in, lonkte een prachtig geel gekleurde zwavelzwam. Dus in de ankers en even een paar plaatjes geschoten. Wij hebben hem niet meegenomen voor op de bbq, Je gaat er zo vreemd van praten namelijk. (suf lullen doe ik zonder zwam al). In Engeland is de zwavelzwam een gewaardeerde en veel gezochte consumptiepaddenstoel, getuige zijn bijnaam ‘Chicken of the woods’. De bijnaam refereert uiteraard niet aan zijn vorm maar aan zijn overeenkomst in smaak en draderige structuur van kippenvlees. De zwavelzwam wordt hier wel als vervanger voor kippenvlees in vegetarische recepten toegepast. In Nederland komt slechts één soort zwavelzwam voor, wereldwijd worden twaalf soorten onderscheiden. In de Verenigde Staten komen verschillende soorten van Laetiporus voor die nogal op elkaar lijken en in de volksmond allemaal Chicken of the woods worden genoemd.

De eetbaarheid van de zwavelzwam wordt in Nederland in twijfel getrokken. Er zijn namelijk een aantal gevallen bekend dat consumptie allergische reacties veroorzaakte. Jonge zwavelzwammen kunnen bepaalde alkaloïden bevatten. Het eten van jonge zwavelzwammen kan bij een gevoeligheid hiervoor leiden tot misselijkheid en duizeligheid. De zwavelzwam staat in Nederland daarom terecht te boek als een onbetrouwbare consumptiepaddenstoel. Dit in tegenstelling tot verschillende andere landen waar men het risico blijkbaar voor lief neemt.

Precies op tijd waren we weer bij Renate, die keurig op ons stond te wachten op de nieuw ontdekte parkeerplaats. De fietsen stonden nog niet op de auto, of de regen kwam nu echt los. Vandaar dat ik schrijf: precies op tijd. Met een leuke route, leve de papieren kaart van Eveline, en een stop bij de boer voor 20 eitjes, arriveerden we weer bij ons Eethuis. Waarom Lien zoveel eieren kocht weet ik niet, maar ik vermoedt dat ze lekkere bakplannen heeft als we weer thuis zijn! Enfin, de fietsen staan nog op de auto, morgen gaat het nog meer regenen, dus we gaan hiervandaan via Nunspeet, daar even brood halen, en Sara, voor jou heeft oma kwarkbolletjes besteld!, gelijk richting Krommenie. We hebben een prachtige week gehad!

Tot 29 augustus, dan zijn we weer op de Bosrand!


Bedankt voor het genieten van onze verhalen tot de volgende serie.


Martin & Eveline

Reacties

Reacties

Jellien

Nou, dat was zeker weer genieten van alle smeuïge verhalen. Goede reis terug naar Krommenie!

Barbara

Dankjulliewel voor de leuke verhalen. Wat een hoop kennis heb jij van de zwavelzwam, Mart ;)!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!