De eerste dag in Zeeland, met volop avontuur!

We hadden een buitengewoon vlotte reis! Vertrokken om 9:30 uur, en doorgereden tot we over het Haringvliet waren. Daar, in de buurt van het plaatsje den Bommel, koffie gedronken te midden van de schapen. Was wel even opletten, dat we niet met een paar schapenbolussen aan onze schoenen weer in zouden stappen. Let even op het woord bolussen, dat zullen jullie nog vaker tegenkomen.

Na de koffie onze weg vervolgd naar Bruinisse. Daar de auto geparkeerd, op de oude wachtstroken van het voormalige veer Anna-Jacobapolder-Zijpe, en de fietstassen geladen met koek en zopie. Aan een voorbijgangster gevraagd, of we daar inderdaad mochten parkeren, ja hoor, geen probleem. Fietst u vooral die kant op, daar is het watersnoodmuseum, het is helaas gesloten, maar evengoed mooi om daar te kijken. Ja mevrouw, dat waren we nu ook precies van plan! Tot zo ver dus een vlotte reis!

Net voor het museum trof ons de eerste pech: Mart een lekke achterband. Niets aan de hand, Mart had een deelbare binnenband, en luchtpatronen bij zich, dus het euvel was redelijk vlot verholpen.

Missen we een routenummerbordje, en fietsen we daardoor voorbij het museum. Daar kwamen we gelukkig nog al vlot achter, dus aan de andere kant van de dijk weer terug. Wel snotverdikkeme, weer een lekke achterband. Gelukkig had Mart ook nog een lachgas patroon bij zich, en daar wij zelf nog wel konden lachen, al was het dan als de bekende boer, opnieuw de band opgepompt. Dat mocht niet lang baten helaas, hij was binnen 100 meter weer plat. Wat nu? We zijn vlak bij het museum. Laten we daar heen lopen, lunchen, en dan Mart op mijn fiets weer terug naar de auto, die stond ongeveer op 10 km afstand. Fiets op de auto, naar mij toe rijden, kapotte fiets op de auto, naar de camping rijden, ik vast kwartier maken en Mart naar de fietsendokter. Aldus gedaan. Tijdens onze wandeling naar het museum, stopte er nog een racefietser, en vroeg of hij ons kon helpen. Wat zijn er toch nog attente mensen op deze wereld! Hij kon echter niet veel doen, maar het was wel lief aangeboden!

Ik heb het wachten bekort, door een mooie wandeling te maken, en foto's te maken rondom het museum. Na een uurtje stond Mart weer voor mijn neus. Nog even de meegebrachte koffie gedronken, een roze koek gegeten, die heb je nodig na zo'n avontuur, fiets op de auto en gaan met de banaan.

Tegen 16 uur kwamen we op de camping aan. Heeft u een goede reis gehad? Ja zeker, alleen onze fietstocht verliep niet als gepland. Oh, er is in Renesse een goede fietsenmaker hoor, Fixabike geheten. Hier is een kaartje van de winkel.

Op naar ons chaletje, auto leeg, fietsen eraf, die van Mart er weer op. Ik hoor nu iemand zeggen, kon die van Mart er niet gewoon op blijven staan? Nee, want mijn fiets staat achteraan op de drager, en die moest natuurlijk hier bij mij blijven. Maar we zijn er zo handig in, dat is zo gedaan.

Mart op naar Fixabike, en ja hoor, de klus werd gefixt! Ik dacht, na het chalet te hebben ingericht, ik fiets ook even naar het dorp. Nee dus, mijn accu en display lagen nog in de auto. Dan maar lekker in het zonnetje, met een boek en een koek, dan vermaak ik mij ook wel.

Mart was om kwart voor 6 weer terug, toen ben ik nog even naar het dorp gefietst voor koffiemelk en wat lekkers. En ja hoor, daar komen de bolussen weer om de hoek kijken! Dit x de echte Zeeuwse, met kaneel en suiker.

Na het eten maken we nog even een rondje op de fiets richting strand, want onze fietskilometers zijn door de lekke banden wat minimaal vandaag.

En nu weer terug, kopje thee met een bolus, en aan het verslag, nadat ik eerst mijn handen goed heb gewassen, want de bolussen zijn erg plakkerig, en erg lekker!

Morgen wordt het prachtig weer, goed smeren wordt er gezegd. Dus dat gaan we doen. Op naar de Brouwersdam is de planning.